äs hat endli aagfange z schneie. vor zwei taag scho. aber hüüt, zum erschte mal, hät d sunne widr gschune! (und mer händ aagfange de schnee vom balkon und de wääg z schufle demit d büsis da nöd anekacked…)
das xet mer wämer dur de chratzbaum lueget:
eimal a de lätschte täg im dezember hämer es kuuls näbel-panorama chöne xee. de näbel isch näch xi, aber nonig bis zu ois choo:
i de lätschte driissg täg isch vil passiert. s schlächteschte isch xi dass eis vo oisne büsis, de töffel, immer mee vo sinere stärchi verlore hät und nöd guet uusxe hät. will mer ihm i de wuche vorher scho händ infusione müsse gää wil er nöd gnug trunke hät, und er das gar nöd läss gfunde hät, hämer entschiide ekei medizinischi exeperiment mee z mache und ihn iischläfere zlaa. ihm gaats etz sicher besser.
rest in peace, töffel!
am sunntig hämmer äs rächt langs und intensiivs gwitter gha. all paar sekunde häts blitzt, und wo s gwitter bii ois aacho isch, hämmer d ganzi ziit s grummle vom dunner ghört. wos no ufm wäg zu ois xi isch hani probiert, äs paar föteli zmache – was rächt schwäär xi isch, wil blitz und abdrucke im gnau richtigä moment nöd so guet korrelieret. vo dä hundertä vo föteli wo-n-i gmacht han sind nur äs paar schön xi. une xender drüü devo, wo-n-i dä kontrast äs biz verstärkt han.
